استاندارد 34000
مدیریت منابع انسانی یکی از دغدغههای اصلی همه مدیران ارشد سازمانهاست و برای مدیریت موثر منابع انسانی انوع روشها به کار گرفته میشود تا بهره وری منابع انسانی ارتقا یابد.
کوچکسازی، بازآرایی و مهندسی ساختار سازمانی، مهندسی مجدد فرآیندها، مدیریت دانش، برنامههای مشارکت کارکنان، برنامههای ارتباط با مشتری، برنامههای تسهیم سود، آموزش، مدیریت عملکرد، فرآیند بازخور، طراحی شغل، گردش شغلی، کار تیمی، کار انعطاف پذیر، تسهیم شغل، تنوع آموزی، منتورینگ، حسابرسی منابع انسانی، طراحی سیستمهای انگیزشی، تدوین شرح شغل و شرایط احراز، سیستم رشد و ارتقاء، برنامههای ایمنی، امنیت، بهداشت، محیط و ارگونومی همگی از تکنیکها و روشهایی هستند که برای اثر بخشی مدیریت منابع انسانی بکار میروند.
ولی یکی از نقاط ضعف سازمانها در این زمینه، عدم بهره گیری از یک مدل یکپارچه برای بکارگیری این تکنیکها و سیستمهاست.
استاندارد 34000 برای پاسخگویی به این مساله ایجاد شده است تا بتواند بطور یکپارچه و منسجم همه فرایندهای منابع انسانی را آسیب شناسی و اثر بخشی آنها را ارزیابی و سازمانها را در جهت ایجاد و ارتقاء آنها یاری کند.
بر اساس مدل 34000 می توان وضعیت موجود مدیریت منابع انسانی در شرکت را بررسی و پروژهها و اقدامات بهبود و توسعه آنها را فراهم کرد و یک فرهنگ تعالی و کمال را در سازمان ایجاد نمود.
تعریف استاندارد 34000 مدیریت منابع انسانی
جهت سنجش سطح بلوغ فرآنیدهای منابع انسانی از مدل استاندارد 34000 استفاده میشود.
هدف از آن بررسی نظاممند، جامع و یکپارچه سیستم منابع انسانی با رویکرد علمی است.
ویژگیهای خاص استاندارد و سلسله مراتبی بودن آن و نیز تعریف دقیق اقدامات و توانمندیهایی که شرکتها در هر سطح برای اجرا و ارتقاء سیستم منابع انسانی بدان نیازمندند از جمله مهم ترین ویژگی های این استاندارد است.
استاندارد 34000 علاوه بر 16 فرآیند منابع انسانی که 20000 امتیاز دارد:
شامل 12 متغیر در حوزه نتایج و نگرشهای منابع انسانی است که 14000 امتیاز دارد.
در 5 سطح بلوغ وضعیت سازمان را ارزیابی کرده و تعالی می بخشد.
سطوح استاندارد ۳۴۰۰۰ منابع انسانی
سطح ۱، صفر:
استاندارد ۳۴۰۰۰ در سطح صفر سازمان یک راه مستمر برای انجام کار ندارد و متناسب با مشکلات سازمان، راه حلی ارائه می شود و مشکل حل می شود.
در این سطح هیچ فرایند مدونی وجود ندارد و اقدامات منابع انسانی در این مرحله پراکنده، بی ثبات، غیرمستمر و غیر مرتبط است. سازمان هایی که در سطح بلوغ هستند، مشکلات بسیار زیادی در حفظ منابع انسانی دارند.
یکی از اصلی ترین مشکلات این سازمان ها، کمبود استعدادهاست ،حتی برای برخی از حوزه های منابع انسانی فرایندهای تعریف شده ای وجود ندارد.
سطح ۲، مقدماتی:
استاندارد 34000 در سطح مقدماتی سازمان مبنایی برای فرایندهای منابع انسانی ایجاد می کند. در اینجا اقدامات منابع انسانی در سطح واحد صورت می پذیرد.
در سطح دوم تلاش می شود تا مشکلات واحد حل شده، مدیران قابلیت لازم را برای این کار کسب کنند.
سطح۳، میانی:
استاندارد 34000 در سطح میانی سازمان در صدد شناسایی اقدامات عالی و یکپارچه سازی آنها در فرایندهای سازمانی است.
وقتی اقدامات منابع انسانی در سطح واحد انجام شد، در مرحله سوم باید در سطح سازمان مدنظر قرار گیرد.
دراین سطح سازمان چارچوب کلی برای شایستگی های منابع انسانی ایجاد کرده ،معماری منابع انسانی سازمان را شکل می دهد.
سطح ۴، پیشرفته:
استاندارد 34000 در سطح پیشرفته سازمان درصدد همراستاسازی فرایندها با عملکرد کل سازمان است.
در اینجا سازمان از قابلیت های ایجاد شده در سطوح قبلی استفاده می کند.
حال سازمان می تواند قابلیت و عملکرد را به طور کمی اندازه گیری و مدیریت کند.
از آنجا که توانسته شایستگی های منابع انسانی را ایجاد کند آنها را کمی و نتایج را پیش بینی میکند.
سطح ۵، بهینه:
استاندارد 34000 در پنجمین سطح بلوغ که بهینه است، سازمان در پی بهبود همه فرایندها است.
در سطح پنجم کل سازمان به نوآوری و بهبود مستمر تاکید دارد.
این بهبود مستمر، نتیجه قابلیت های افراد و تیم ها است.
در اینجا بهبودهای مستمر در سطوح فردی، گروهی و سازمانی انجام می پذیرد.
در این سطح همراستاسازی و همسوسازی اقدامات منابع انسانی بسیار حساس است.
دیگر مطالبی که ممکن است برای شما مفید باشد:
مدیریت عملکرد مبتنی بر هدف (MBO)
More Stories
استاندارد ایزو 10015 در آموزش
مدل فیلیپس
مدل بلوغ قابلیت کارکنان PCMM